Op weg naar het hemelse Jeruzalem

Op 13 december 1996 stierf Jean aan een inwendige bloeding, hij was 43 jaar oud. Door middel van innerlijke lokaties stuurt hij boodschappen van liefde, hoop en geluk naar zijn ouders en vraagt hen te bidden voor de overledene.

"De tijd raakt op", vertelde Johannes ons in het vierde boek van zijn boodschappen, en hij komt nu al terug om ons te vertellen dat de Heer hier is, dat er geen tijd meer te verliezen is, dat we meer dan ooit klaar moeten zijn, gevuld met het verlangen om te wachten, om elkaar te ontmoeten.

Ook hier keert John terug naar het essentiële. En als hij zo vaak dezelfde thema's aansnijdt als voorheen, dan is het om ze opnieuw te laten horen door ze te verdiepen om zo, als een echte pedagoog, meer licht te werpen op bepaalde aspecten, op de manier van zijn patroonheilige, de heilige Johannes de Evangelist, in zijn epistel.

Alles komt natuurlijk neer op liefde, gevoed door het gebed, vooral de rozenkrans, de sacramenten en het Woord van God, om een steeds diepere intimiteit met Jezus en Maria aan te gaan, maar ook in een verwachting en openheid naar al onze medemensen van goede wil, ook de gelovigen van andere religies.

Het is in dankbaarheid, dankbaarheid en vreugde dat we moeten ontvangen en mediteren over de boodschappen uit de hemel die al tien jaar niet meer zijn opgehouden, in de vreugde ook van zoveel bekende en zeker meer onbekende vruchten.